Özgün Adı: The Unbecoming Of Mara Dyer
Çevirmen: Dilan Toplu
Yayınevi: Pegasus Yayınları
Goodreads Puanı: 4,10
Arka Kapak:
Bir gün uyandığında son birkaç gününü hatırlayamadığını düşün... Mucizevi bir şekilde kurtulduğun kazada tüm arkadaşlarını kaybettiğini, Ailenin yeni bir sayfa açmak için taşınmak zorunda kaldığını, Kendi geçmişinle ilgili senden daha fazlasını bilen bir çocukla tanıştığını, Tüm yaşadıklarından sonra yeniden âşık olabildiğini, Gerçek olması imkânsız halüsinasyonlar gördüğünü, Aklını kaçırdığından endişelenmeye başladığını düşün. Ne yapardın? Mara Dyer işte bu sorunun cevabını öğrenmek üzere…
"Mara Dyer'ın unutulmaz bir rüyayı andıran, gizemli ve romantik hikâyesi sizi esir alacak." -Cassandra Clare, New York Times çoksatanı Mortal Instruments serisinin yazarı-
"Eksik Parça kara mizah, merak uyandıran gerilim ve samimiyet arasında nadir bulunan bir denge kurmayı başarmış. Bir an kahkaha atarken hemen arkasından korkup tüm ışıkları açarak battaniyenin altına girmek istedim. Michelle Hodkin, tüyler ürperten betimlemeleri ve iç ısıtan romantik sahneleriyle yetenek ve kalitesini gözler önüne sermiş. Daha önce böyle bir roman okumamıştım." -Veronica Roth, New York Times çoksatanı Divergent serisinin yazarı-
"Eksik Parça, zekice yazılmış, büyüleyici bir gerilim romanı. Gizemli erkekleri, tehlikeli kadınları ve çok karmaşık aşk hikâyelerini sevenler için mükemmel bir eser." - Kirsten Miller, New York Times çoksatan yazarı-
"Vay canına. Michelle Hodkin'in ilk kitabı sizi son sayfasına kadar merakta bırakacak." - Beth Revis, New York Times çoksatan yazarı-
"Şiirsel ve tatlı olduğu kadar ürkütücü ve karmaşık hikâyesiyle Eksik Parça'yı elimden bırakamadım. Bu kitabı okurken bütün ışıkları açın." - Rachel Hawkins, New York Times çoksatan yazarı-
Yorum:
Arkadaşlarının ölümünün ardından garip kabuslar ve halüsinasyonlar gördüğü için delirdiğini düşünen Mara ve ailesi şehir değiştirmesiyle başlayan bir kitap.
Serilerin ilk kitabı giriş kitabıdır, evet kabul ediyorum. Ama hiç mi olay olmaz? Sürekli giriş yapıyoruz. Bir şeyler oluyor bilmiyoruz. Yeni karakterler görüyoruz, tanımıyoruz. Sürekli farklı bir olayla şimdi öğreneceğiz diyoruz, başka bir olaya, başka bir soru işaretine gidiyoruz. Kitabın son 100 sayfasına kadar bu şekilde gitti.
Son sayfalarda gelişen heyecanlı sahnelerden sonra bir şeyler, ama çok az şey, öğrenmenin verdiği rahatlamayla kitabın sonu en büyük soru işaretiyle bitti. Çok heyecanlı bittiğini söyleyebilirim. Sadece o son cümle için bile ikinci kitabı okuyabilirim. Gerçekten yoksa okumazdım.
Konu çok güzel, fakat olay yoktu. 421 sayfalık bir giriş ve kitabın son cümlesine bakarak ikinci kitap için beklentimi yüksek tutuyorum. Umarım güzel konu mahvolmadan heyecanlı bir şekilde işlenmiştir.
Çok fazla beğenmedim, dediğim gibi ilerlemeyen bir kitaptı. İkinci kitabı okumadan kitabı önermeyeceğim. İkinci kitabı okuduktan sonra tekrar görüşmek üzere. İyi okumalar dilerim.
Puanım: 2,5/5
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder