Özgün Adı: The Program
Çevirmen: İrem Özdemir
Yayınevi: Pegasus Yayınları
Goodreads Puanı: 4,07
Arka Kapak:
HASTALIK: İNTİHARLA SONUÇLANAN PSİKOLOJİK SALGIN
TEDAVİ: SİLİNEN ANILAR
Sloane kimsenin gözü önünde ağlamaması gerektiğini bilir; özellikle de intihar salgını tüm ülkeye yayılmışken ve böylesi bir tepki onun tek tedavi olan Program'a yollanmasına sebep olabilecekken. Sloane Program'dan dönen herkesin boş bir sayfaya dönüştüğünün farkındadır. Çünkü depresyonlarıyla birlikte anıları da gitmiştir.
Sürekli gözlenen duygularını gizlemek için elinden geleni yapan Sloane sadece James'le beraberken kendisi olabilmektedir. James ikisini de güvende ve Program'dan uzak tutmaya söz vermiştir, Sloane ise aşklarının her şeye dayanabileceğini düşünmektedir. Ama birbirlerine verdikleri sözlere rağmen gerçeği saklamak gittikçe zorlaşır; ikisi de günden güne zayıflamakta, depresyon sinsice ilerlemektedir.
VE PROGRAM PEŞLERİNDEDİR.
Yorum:
Uzun bir aradan sonra okuduğum ilk bilim kurgu kitabıydı Program. Kitabı okuduğum süreç biraz sıkıntılıydı, çünkü uzun bir araba yolculuğu yapmam gerekiyordu ve beni araba tuttuğu için okumak için molaları beklemem gerekiyordu. Şunu kesin bir dille söyleyebilirim ki kitap o kadar heyecanlıydı ki bırakın yolculuğun sonunu mola yerlerini dört gözle bekler oldum. Daha motor susar susmaz elim kitabı buldu.
Girişten de göründüğü gibi kitap oldukça heyecanlıydı. Öncelikle kitapta ilgi çeken sarı takımlı bir çift görüyoruz. Bu kapak zaten size "Ben bir bilimkurguyum." diye bağırıyor.
Kitapta bir salgın hastalık olarak betimlenen depresyon işlenmiş. Depresyon genellikle 13-18 yaş aralığındaki gençlerde görülüyor ve belirtileri kendileri fark edemiyorlar. Bu nedenle ülke genelinde sıkı bir gözetim var ve gençlerin davranışlarında sürekli belirtiler aranıyor. Belirti bulunan kişiler işaretlenerek Program adı verilen bir tedavi sürecine giriyorlar ki bu tedavi süreci sonunda çoğu anılar siliniyor.
Sloane'nin abisi ve James'in arkadaşı olan Brady bu salgına yakalanarak intihar ediyor ve geriye yıkılmış bir çift bırakıyor. James ve Sloane duygularını dışarıya belli etmemeleri gerektiğinin farkında ve her zaman "sağlıklı insan" maskesiyle dolaşıyorlar. Yalnızca birbirlerinin yanında kendileri olabiliyorlar. Fakat Program herkesi izlemekte ve işaretlemek için fırsat kollamakta olduğu için çok dikkatli olmaları gerekmektedir.
Çok fazla spoiler vermek istemediğim için konuyu burada kesiyorum. Fakat şunu çok net söyleyebilirim ki: Çok iyiydi ya! Yeri geldi gözlerim doldu. Bazen de içimden "Yapma ya! Hayır lütfen." diye çığlıklar attım. Bazen sevinçten yerimde duramadım. Kesinlikle çok beğendim. Bence distopya ve bilim kurgu seven her kitapseverin okuması gereken bir kitap. Ben beğeneceğinizi düşünüyorum.
Benim puanım: 4/5
"Ancak psikologlar intiharın davranışsal bir bulaşıcı hastalık olduğunu söylüyorlardı. Eski söyleyişteki gibi: Arkadaşların köprüden atlarsa sen de mi atlayacaksın? Görünüşe bakılırsa cevap evetti."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder